Klooster Sint Catharinadal

Zoals jullie weten ging Breda er stukken op vooruit met de komst van de Nassaus, maar dat gold voor dit klooster zeker niet. Hendrik III nam bij binnenkomst namelijk vrijwel direct een stuk grond van het klooster in beslag voor zijn eigen gewin.

Maar in ruil voor Hendrik zijn landje-pik, kregen de nonnen wel wat terug: hij zou ze beschermen tegen de kwaden van buitenaf. Hij zou ze veilig houden en op ze letten, er zaten immers ook familieleden van hem tussen de nonnen.

Wat hij de nonnen niet vertelde was wat die bescherming ook betekende. Ze konden geen voet buiten de deur zetten zonder dat hij daarvan op de hoogte werd gebracht. Als Hendrik III dan vond dat de nonnen te veel buiten de kloostermuren traden, werden ze daarop streng aangesproken. Regels, regels, regels. Jarenlang.

Later, toen Frederik Hendrik de macht in Breda weer overnam en de Tachtigjarige Oorlog werd gevochten, werden er soldatenbarakken tegen de kloostermuren gebouwd. Je kunt je voorstellen dat de nonnen daar niet blij mee waren...

Terwijl de protestanten in Breda het steeds meer voor het zeggen kregen, begonnen de nonnen zich af te vragen of ze dat klooster nog wel wilden. Het uiteindelijke antwoord? Nee!

Dus verhuisden ze met z'n allen naar Oosterhout, waar ze tot de dag van vandaag actief zijn.

Klooster Sint Catharinadal

Bekijk andere verhalen